اغلب فرهنگ های لغت انگلیسی کلمات را به ترتیب حروف الفبا لیست می کنند، اما چگونه لغات در مغز ما ذخیره می شود؟ فهمیدن این موضوع بسیار غیر منتظره است، چون می توان از فعالیت مغز یک فرد فکر او را خواند!

اگر چه دانشمندان علوم اعصاب می‌توانند این کار را در حدی بسیار محدود انجام دهند، اما شناخت سیستم بایگانی داخلی مغز برای کلمات و مفاهیم -گامی مهم به سوی دقیق خواندن افکار یک فرد- همچنان تیره مانده است. حالا جک گلانت در دانشگاه کالیفرنیا- برکلی و تیمش سیستم معنایی مغز انسان را مرتب کردند. این نقشه نشان می‌دهد که ما کلمات را بر اساس معنای عمیق آنها، در زیر مجموعه مبتنی بر اعداد، مکان‌ها و دیگر موضوعات مشترک سازماندهی می کنیم.

مطالعات قبلی خواندن ذهن نشان داده‌اند که قسمت‌های خاصی از مغز به کلمات خاص پاسخ می دهند. تیم آزمایشی گلنت دریافته بودند که مغز اطلاعات بصری را با مقوله‌های معنی دار مانند حیوانات یا ساختمان‌ها طبقه بندی می کند. در آخرین آزمایش، این تیم درصدد بودند تا اگر می‌توانستند یک نقشه کامل معنایی در قشر مغز، لایه بیرونی از ماده خاکستری ارائه دهند.

زمان داستان

برای انجام این کار، از هفت نفر خواستند تا دو ساعت به ” یک شوی رادیویی” گوش دهند، که برای افراد داستان‌ می گوید. وقتی این اتفاق افتاد، آنها از یک اف.ام.آر.آی برای ثبت تغییرات در سطوح اکسیژن خون در مغز که نشانه ای از فعالیت عصبی است، استفاده کردند. سپس این تیم معانی کلمات در نمایش را علیه فعالیت در زیر بخش کوچکی از مغز مقایسه کردند. آنها ۱۲ دسته کلمات را شناسایی کردند -مفاهیمی مانند زمان، مکان، ارتباطات احساسی یا اجتماعی- که به نظر می‌رسید بیش از ۱۰۰ ناحیه در مناطق مختلف مغز را فعال کردند.

سایر گروه‌ها شامل کلمات بصری (برای مثال زرد)، مفاهیم کاری (جلسات)، کلمات لمسی (انگشت) ایده‌های انتزاعی (طبیعت) می باشند. سپس این تیم از نرم افزاری برای ترسیم خوشه بندی داده‌های مغز شش نفر در یک نقشه مغزی که در تصویر بالا نشان داده شده، استفاده کردند. این نمودار یک الگوی پیچیده از فعالیت مغزی در ۱۰۰ منطقه است که هر دو نیمکره مغز را پوشش می دهد. این امر بسیار شگفت انگیزی است چون عموما سمت چپ مغز مسئول زبان است.

این نقشه نشان می‌دهد که الگوهای معنی کلمات بین مغز افراد مختلف سازگار است، اما این تیم می‌گوید که ممکن است به خاطر مطالعه تعداد کمی از افراد با فرهنگ تربیت و آموزش، چنین مشابه باشند. با نقشه ای مثل این، همچنین این تیم ممکن است تا یک رمزگشای زبان بسازد، دستگاهی که تنها با استفاده از داده‌های FMRI می‌تواند پی ببرد که فرد چه می‌شنود یا چه می‌گوید.

ریچارد وایز عصب‌شناس در کالج امپریال لندن می‌گوید، دانشمندان مدت‌ها گمان می کردند که کلمات به ابری از معانی در مغز، سازمان می یابند. نتایج واقعا کسی را متعجب نکرد. اما با مطالعه افراد هنگام گوش دادن به داستان رادیویی، نسبت به کلمات یا جملات مجزا، این تیم تصویر مفیدی از چگونگی پاسخ مغز به این نوع زبانی که ما هر روز می شنویم، جمع آوری کرد.

این نقشه به ما در درک نقصان زبان در بیماری های آلزایمر یا آفازیا کمک می‌کند، شرایطی که می‌تواند شامل استفاده از کلمات یا صداهای اشتباه در سخنرانی ها باشد. کران می گوید: «ما برای مغزهایی در تلاشیم که خوب کار نمی کنند و آسیب دیده هستند. این مقاله به ما می‌گوید که مغزی عادی چگونه است.»